8 \ CAŁY TELEDYSK jest dobry ale „street art w szkole” od 2:49 (min. sec.)sie rozpoczyna. I to by było na tyle…street artu.> ALE OGLĄDAJ DALEJ / 8
autor: Tomek Duszyński – ‚gostek w 3D’ – grafika
®
LEKCJA MATEMATYKI
lekcja 8
temat: scena z matmy
Mat.ma tyczka*: No Duszyński – ile to jest 2×2 Duszyński: yyy… 4? I Mat.ma: „5!” ILE RAZY mówiłam – siada.j pała!
ahA! Duszyński, zapisz w zeszycie!
‚2×2 = 5’
*MATma – tu zła baba! nauczycielka (dla mojego brata: Pani Santarek! yhff!)
UWAGA! ratunkU! MURAL!
mural na jednej z kamienic Szczecina / autor: lumplump: mural – szczecin
nie każdy się w szkołę wpasuje
tata powtarzał: „z tak nadwrażliwym okiem – na świat –
w szkole będzie Ci ciężko – koleżanko, chłopaku…
czy jak ci tam, eeee ty!” (zagwizdał by ktoś na nią)
dziewczyna odmieniec / rys. krasnal
SZKOło zWRuĆ? i TRE –FRE!
mnie tabliczki mnożenia uczyła, bapcia. kładłem ręce na stół przed snem i pytała: 3×5, 7×7…ale początki jak u Tomka, były trudne…po tabliczce już tylko paciorek i ciepłe (z wielką kołdrą) wyrko…
tAKA lekcja matematyki jak wyżej…
nie zdarza się zbyt często… nie każdy z resztą chce do szkoły wracać pamięcią…
A l e czemu? Nie zawsze da się złapać (tak cenną jak…) „nić porozumienia” z nauczycielką JAK wyżej! Chociaż „obowiązek obowiązkiem jest…”, dlatego i ja choć nie lubiłem, to jednak chodziłem. L.O. nr….
Do szkoły lubię chodzić…w myślach – ale nie każdej. W liceum można było jednak się (pomimo stresów – bywały) odprężyć. Po basenie był zawsze „Relaks”*, gdy jeszcze obowiązkowa lekcja Religii wpisana była w plan lekcji. Ze wspomnień innych – mówi Pani na basenie do uczniów STOJĄCYCH w rzędzie, na zbiórce:
Pani: „no to odliczajcie”:
‚raz, dos, tre, FRE!!!…’
*RELAKS – to określenie zajęć Religii wymyślił kolega Andrzej z podstawówki (gimnazjum) „Endrju” G. … wsławiał się też tym, że na zajęciach z angola wyprowadzał z równowagi nauczycielkę, GŁOŚNO gadając i chwaląc się swoją świeżo zdobytą wiedzą (South Park) z angielskiego…(patrz: bonus na dole)
„Andrzej podczas zajęć angielskiego…wypisywał niecenzuralne słowa…(1)”
„ Andrzej głośno powiedział: „oh no! They killed kenny… U BASTARD!…(2)”
Brzmiały mniej więcej – co lekcję – uwagi…w dzienniku ( jego skalpy)
MURAL – warszawa ul. chmielna 33 – autor: nieznany
Poza South Parkiem, popularny był też inny film z muzycznego kanału MTV
Mój brat ćwiczył na mnie metodę plucia, którą właśnie tu podpatrzył. Ale potem…po latach postawił mi bilet do Jarocina…ba! Nawet przyjechał i suchaliśmy muzyki na kocyku…pamię™am, bo to był nasz pierwszyJAROCIN: 2011! – więc mu zapomniałem…
„ Heil Hitl@ – nazywam się Zdzichu Torba i jestem tu nowy”…
Na co nauczyciel**: „Siadaj durniu!”
**Cóż nie lubiłem NIEMCA .. bo z niemieckiego wyciągałem trójkę (w grupie mniej zaawansowanej)…z Polaka też (we mnie) niewiele –ale miałem czwórkę –
chyba na szynach! a co? Polak potrafi!
poniżej rysunek, który maznęłem (na niemieckim oczywiście)
Zadanie domowe:
Skoro 2X2 = 5 to ile musi kupić bułek Tomek, by donieść 4 do domu…wiedząc, że dwie zgubi, na trzeciej usiądzie, a czwartą zje, jeśli mu Pani da (jak nigdy dotąd) na krechę…
podpowiedź: za 5 bułek można kupić małą orenżadę.
z OSTATNIEJ chwili:
O! słyszę, że mój pies dobija się do dźwi. Nie nauczył się jeszcze pukać… więc subtelnym ruchem skacze na klamkę…(co w języku ludzi brzmiałoby mniej więcej tak: „ ŁUP ŁUP ŁUP otwieraj kur***a!)
Wywołuje wywołuje….massif attak! (Głos zza kulis: NIESTETY Massiv juź wyszedł…mamy tylko to co widać na wystawie, ale wyciąga jednak z pod lady to:
Indre – i jej świat – rozpadu, śmieci, zużytego śmietniska…i jej muzyka*.
Zdarza się, że z pomocą ziemskich przedmiotów, człowiek przenosi się do innego wymiaru…opowiadał już o tym Stanisław Lem w Dziennikach Gwiazdowych, a odosobnieni poeci w wierszach (symboliści, mistycy, dekadenci). Podobne sztuczki pokazała też Trinity…w pierwszej części ”Matrixa” (teleport z pomocą telefonu).
Mark Rothko – amerykański malarzabstrakcyjny – tworzył w XX wieku (po II WŚ) – osiągnął podobny efekt z pomocą farb: z reguły dwóch na każdym płótnie… jak tu:
Pomyślicie:
„dziwak jakiś”, albo „TO ŁATWE! Helmut! – dawaj mi tu farbę” – gdy się spojrzy na płótna M. Rothko takie uwagi są jak najbardziej na miejscu…bo z początku nie na każdym musi robić wrażenie „sztuka przez duże SZu”.
Co przedstawiają obrazy?
„Prostokąty” o dużym wymiarze, trochę jakby abstrakcyjne pejzaże, złożone z dwóch-trzech barw. Prostokąty przypominają drzwi-okno I w zetknięciu z nimi odbiorca zostaje przytłoczony przez wielkie kolorystyczne przestrzenie barw.
PROSTE (z pozoru) kompozycje kolorystyczne zmieniają znaczenie: są PORTALem* ( kto widział „Gwiezdne wrota” – TEN wie) do innego wymiaru. WCIĄGAJĄ W intymną rzeczywistość. Lustrem dla wspomnień odbiorcy, jego myśli i stanu ducha…bodźcem do kontemplacji I PRZENIESIENIA w inny wymiar…Drzwi stają się metaforą granicy do innego – poza miejscem i poza czasem – wymiaru.
Dochodzimy tu do pierwszej cechy jego płócien: WIZJA i niewinność. Jest to sztuka trochę jak książki fantastyczne…zabiera (mnie zabrała) w podróż do świata dzieciństwa i ‚czegoś’ utraconego
*drzwi-portal rozumiane metaforycznie – tak jak stara szafa w ‚Opowieściach z Narnii’ przenosiła do świata baśni
GDZIE poszet MARK R. ?
Dwa lata temu Mark Rothko zawitał do Polski. Nie ciałem! W warszawskim muzeum odbywała się wystawa jego płócien. Nie BYŁO ich bardzo wiele, ale wystarczyło, by się człowiek poczuł jak w „statku kosmicznym”. Bo te obrazy po dłuższym obcowaniu, wciągają cię do swego wymiaru (świata wyobraźni). Przeważały płótna o ciemnej – czarno-fiolotowej – kombinacji… Więc kolorystyka – tych akurat obrazów – nocy, nocy i światła…Bo to zazwyczaj dwa kontrastujące kolory składają się na jedno płótno…A więc kontrast, kontrapunkt. Konflikt i napięcie – z kŧórego wyłania się przestrzeń, „do której i mnie zabieracie”.to przestrzeń osobista odbiorcy*, twórca jest tu tylko pośrednikiem.
moja babcia już była – a twoja?
*patrzącego-wchodzącego w obraz
Tak więc wchodziło się (podczas wystawy) w jeden wymiar-obraz ….by za chwilę przeskoczyć w zupełnie inny. Zabawa trochę jak na różnych ślizgawkach w lunaparku…tylko, że w galerii rzecz jasna ZNACZNIE ciszej, ale nie wszystkie płótna były ciemne, pamiętam też : czerwono – pomarańczowe… Więc staję na przeciw tych wielkich PROSTOKĄTÓW, podróżuję. A potem czytam w jednej z gablot. że w latach 70′ malarz popełnił samobójstwo..ale zanim ‚to’, zanim ‚tam’, to zdążył się wcześniej spotkać ze swoim artystycznym PRZECIWNIKIEM: Andy Warholem. Chociaż byli obaj twórcami z dwóch przeciwległych biegunów, to jednak POP-art który odnosił się do sztuki kreowanej przez kulturę masową widzialną, marketingową ‚nowoczesną’ (powtarzające się twarze Marylin Monroe: patrz obok) był ważnym zjawiskiem w sztuce. Zupełnie nie łączył się on z elitarną-ascetyczną twórczością Rothko. Andy Warhol – artysta będący częścią pop-kultury i ją współtworzący – a na przeciw radykalny abstrakcjonista (i jednak tradycjonalista). O czym rozmawiali? Jak się później okazało, obaj wcale nie mieli tak odległych przemyśleń, co do sztuki – ale ich twórcza kariera poszła (jak to często bywa) w zupełnie innym kierunku. TAKIE spotkania zawsze rozbudzały wyobraźnię..
…ale po rozmowie Mark wyszedł i nikomu nie powiedział dokąd…
Mark! dzie ty się podziewasz?
rOTHKO TRADYrewoluCJONALISTA
Skoro twórczość M. Rothko przenosi w inny wymiar, to musi w sposób (nie)jednoznaczny dotykać także tematu: śmierci, przemijania, odrodzenia – SYMBOLI. a więc jest ROTHko SYMBOLISTĄ, malarzem, którego twórczość biegnie jednym korytem znaczeń, a za chwilę otwiera nowe skojarzenia… można zaryzykować stwierdzenie, że odnosi się do ŚWIATA wewnętrznego (DUSZY…Duchów, duchowy), ma TEN świat wewnętrzny [niewidzialny] PRZYWRÓCIĆ do życia…Stąd pewna magiczna kolorystyka, baśniowa, dzię cię ca gra z odbiorcą jego płócien…gra z dwoma (trzema) kolorami. BARWY płócien Rothko są nienaturalne, prześwietlone (trochę jak u El Greco) zmysłowe.
Stąd tak częste łączenie tego malarza ze sztuką Modernizmu – kolorystami (gdy malarstwo było jeszcze piękne) i ciągłością-kontynuacją tradycji malarskich jako SZTUKI wyobraźni, kreowania światów. Rothko staje się lustrem naszych czasów…REKONSTRUKTOREM rzeczywistości minionej…. utraconej. Prowadzi to nie tylko w świat odległych mistrzów malarstwa (do których ten artysta się odwołuje), ale także świat dziecięctwa, które składają się na poszczególne płótna-wizje.
Na koniec
Mark Rothko to: wizja, konflikt (dysonans: zderzenie dwóch barw, z której wyłania się jakiś inny wymiar), to powrót do świata dzieciństwa, łączenie z tradycją malarstwa dawnych Mistrzów (kolorystów weneckich, romantyków – „Mnich”), burzenie jej i nadawanie NOWYCH znaczeń. To malarstwo metafizyczne, magiczne – SYMBOLICZNE (mityczna rzeczywistość marzeń, wspomnień), rekonstrukcja utraconych światów…, obrazy ABSTRAKCYJNE w formie, swą kolorystyką nawiązują do ROMANTYZMu.
Rothko i romantyzm (czy tylko kolorystyka?)
– Epoka ROMANTYZMU wydała na świat wielu dziwaków, ludzi o odmiennej wrażliwości. charakteryzował ją bunt-niepokój „okres Burzy i naporu” (w historii czas ZMIAN, liczne POWSTANIA, upadek ładu), JEJ dziećmi byli: poeci, złodzieje, awanturnicy, ludzie psychicznie chorzy (portrety ich pojawiają się w sztuce wielu twórców), odczuwający inaczej, odmieńcy, wyrzutki społeczne, wygnańcy – podróżujący po egzotycznych krajach (Mickiewicz – Azja, Domejko – Peru), ludzie poddani izolacji (więźniowie, chorzy) i nierozumiani przez im współczesnych – epoka ta trochę pasuje do niepokornej RADYKALNEJ sztuki Rothko, za którą dużo się płaci*, ale „za plecami” z niej naśmiewa…(maznę takich pięć w 1h)
…ale do tego trzeba trochę wysiłku. Bo wybranie się do galerii może być czymś niepozornym. Ale właśnie w bezpośrednim kontakcie, sztuka ta zaczyna działać na wyobraźnię.
Caspar David Friedrich – „Mnich” (1808-10)
Paleta barw, które składają się na DUŻĄ część obrazów Rothko pozwala go określać mianem DANDYSA. Ale co kryje się pod barwą? JAKA natura malarza. Jeden z historyków sztuki wpadł na trop – PRZYRÓWNAŁ jego SZTUKĘ do METAFIZYCZNYCH pejzaży ROMANTYCZNYCH (początek XIXw.) …a może baśniowych impresjonistów końca XIX w. ( na nowo odkrywających siłę koloru i jego świeżość)
„Odpoczynek” \ John Singer Sargent – ” po dobrym (tanim) winie
Długo nie mogłem spać, po tym pierwszym wpisie o kultowych okładkach i płytach w historii muzyki. Nadesłaliście wiele lis t ów, w których często pojawiało się pytanie:
– „a gdzie jest kur*** ta (tu nazwa zespołu) PŁYTA?” –
no więc po wielu wahaniach, tarciach i kompromisach postanowiłem wyjść na przeciw wszystkim „wkurzonym” i rozżalonym. Świeżutka tablica, z „okładkami i KULTOWYMI płytami cz.II„ powstała z budżetu własnego.. .W międzyczasie, gdy powstawała ta tablica, piłkarze ręczni zdążyli wygrać brązowy (co smakuje jak złoty) medal na Mistrzostwach Świata. Kiedy już uspokoiłem serce (po meczu z Hiszpanią – 29:28 ), mogłem wrócić do wg mnie kluczowego pytania tej TABLICY- listy:
z ‚ Darkiem’ czy bez ‚ Darka’?
wiedziałem, że od tej decyzji zależy bardzo wiele. Bo tablica bez swojego lidera –kogoś kto od razu przyciągnie uwagę, zaciekawi widza w trudnych momentach — NIE wygra, nie da rady. W SPRAWIE ‚Darka’ pytałem wielu osób (rodziców, szwagra) ALE nikt nie był w stanie mi udzielić jednoznacznej odpowiedzi. To był błąd, że nie znalazł się w pierwszym składzie (tablica nr 1 – wpis o fajnych okładkach cz. I) Wreszcie doszłem…do wniosku, że bez ‚Darka’ nic nie będzie już takie samo… mimo, że tablica była już zamknięta…To jednak DAReK zdążył na nią ostatnim pociągiem. Co prawda (co widać na załączonym obrazku) – ‚Dark dolatuje’ ale mogę wszystkich uspokoić, że doleci. Doleci…
przód i tył Okładki „Exit Stage Left” – RUSH — autorka: Deborah Samuel ( patrz: link na dole)
W gruncie rzeczy, każdej z zamieszczonych okładek należy się osobny wpis (i obszerne omówienie), nie tylko dlatego, że przeżyłem z nimi nie jedno. Niektóre umieszczone są jednak dlatego, że MAJĄ status kultowych, choć sam niezbyt je lubię. Inne były kultowe dla osób, które poznałem… więc intencje nie zawsze były czyste.. Ale ‚TABLICA nr II’ powstała i otwiera ją Joy Division (wybrany nie tylko z powodu samobójczej śmierci jej lidera) choć nie ma tam ich sztandarowego kawałka: „Love will tear us apart again”. Są też okładki „mało efektowne”: TOOL i Kapela ze wsi Warszawa… INNE, tak jak Ewy Demarczyk, ma status ZŁOTEJ płyty (i artystki)…A zabrakło… zabrakło miejsca dla wielu innych, choćby muzyki popularnej: Podsiadło, Brodki. Znalazł się za to Kult (Kazik), którego reprezentuje okładka do: „Arahya” / Przedział wiekowy zamieszczonych okładek, to głównie lata: 86 – 2005 – Od mego urodzenia (przez podstawówkę) po liceum – do ra sta nie… część z tej muzyki słuchałem na kasetach magnetofonowych / CD / winylach…innych tak jak Izraela, nawet nie znam, ale okładka (patrz tablica)… zapadła mi w pamięć. NIEKTÓRE tytuły płyt, nie wiem co znaczą…a Packman? – ten darmozjad ZNALAZŁ SIĘ tu chyba przez pomyłkę (?) 🙂
„DARK side of The moon” – dotarł ostatecznie na naszą tablicę ( mnożenia, gdzie 2×2 = 5 )
oko patrzy…A L E ( przecież) nie padło żadne brzydkie słowo w tym wpisie
ale na taką listę- tablicę…‚NIE ma H…we wsi’. ktoś użył tego zwrotu (kiedyś komentując pewną piosenkę Agnieszki Osieckiej, podkreślając, że ma ona dla niego niepodważalny autorytet. Może o tej tablicy też-kiedyś, ktoś tak… powie
TABLICA od lewej, góra: Joy Division „unknown pleasures” / Placebo „Black Market Music” / Rage Against The Machine „Rage Against The Machine” / The Offspring „iXnay In the Homber”/ Tool „Lateralus” rząd środkowy: Kult „Arahya” (przykładowo!) /Tilt „tilt”/ Ewa Demarczyk „śpiewa piosenki Zygmunta Koniecznego” / Izrael / Kapela ze wsi Warszawa „Wykorzenienie”; rząd dolny: Led Zeppelin ‚ vol II’ / Myslovitz „korova milky bar”* / Moby „Play”/ Prodigy „Fat of the Land”/ Rolling Stones „Sticky Fingers”Rząd z Packmanem: System of a down „ByoB”** „/ R.E.M. „best in time: 1988-2003″*** / / Pink Floyd „Dark Side of the Moon” / Pearl Jam – „Yield” / Depeche Mode „Music for the masses” / Iron Maiden „Dance of death” / The Doors – Logo.
*niektórzy wolą album Myslovitz „Miłość w czasach pop-kultury”
**inna ważna płyta System of a down – „Toxicity”
***ważny (inny) album R.E.M. „Automatic for the people”
Chociaż byli obaj twórcami z dwóch przeciwległych biegunów, to jednak 
Stąd tak częste łączenie tego malarza ze sztuką Modernizmu – kolorystami (gdy malarstwo było jeszcze piękne) i ciągłością-kontynuacją tradycji malarskich jako SZTUKI wyobraźni, kreowania światów. Rothko staje się lustrem naszych czasów…REKONSTRUKTOREM rzeczywistości minionej…. utraconej. Prowadzi to nie tylko w świat odległych mistrzów malarstwa (do których ten artysta się odwołuje), ale także świat dziecięctwa, które składają się na poszczególne płótna-wizje.
poznałem… więc intencje nie zawsze były czyste.. Ale ‚TABLICA nr II’ powstała i otwiera ją Joy Division (wybrany nie tylko z powodu samobójczej śmierci jej lidera) choć nie ma tam ich sztandarowego kawałka: „Love will tear us apart again”. Są też okładki „mało efektowne”: TOOL i Kapela ze wsi Warszawa… INNE, tak jak Ewy Demarczyk, ma status ZŁOTEJ płyty (i artystki)…A zabrakło… zabrakło miejsca dla wielu innych, choćby muzyki popularnej: Podsiadło, Brodki. Znalazł się za to Kult (Kazik), którego reprezentuje okładka do: „Arahya” / Przedział wiekowy zamieszczonych okładek, to głównie lata:
SZTUKA na wagę 